Gerrit van Ommeren

Eenenveertig jaar werkt hij in de apotheek in Oog in Al. Zelf zegt hij over zijn werk dat hij in al die jaren niet van baan is veranderd, maar dat de baan inhoudelijk wel heel erg anders is geworden. Deze ontwikkelingen hebben hem veel plezier gedaan.

Stokje doorgeven

In januari van dit jaar heb ik het beheer en het vakinhoudelijke deel van de apotheek overgedragen aan mijn dochter Gerlise, zij werkt hier inmiddels ruim twee jaar. Samen met Floor van Steenis geeft zij leiding aan de apotheek. Met raad en daad blijf ik betrokken, ik ben er ook nog meerdere dagen per week, maar ik ben niet meer in the lead. Het overdragen van de bedrijfsmatige kant volgt nog in de komende jaren, daar merken de patiënten het minst van.

Ik voel me een bevoorrecht mens dat dat zo kan. Met een mooi en stabiel team zoals we in de apotheek hebben, is alles in goede handen. Zo kan ik het geleidelijk doen. Doorgeven aan Gerlise voelt heel speciaal, heel mooi.

Contact en uitleg

In die 41 jaar apotheek Oog in Al is de geneesmiddelenvoorziening ontzettend veranderd. Het begon als een vak waarin het niet mogelijk was om mensen veel te bieden. Het meeste gebeurde achter de schermen. Toen legden we weinig uit en moesten zelfs de bijsluiters uit de doosjes. Je kwam hier gewoon medicatie ophalen als patiënt. Inmiddels is behandeling met medicijnen een goedkope behandelingsvorm geworden waarin heel veel mogelijk is. Goede kwaliteit van leven krijgen door het juiste gebruiken van medicatie, dat is een enorme ontwikkeling geweest. En een grote verandering is dat we veel over praten over de medicatie met patiënten. Hoe het werkt, hoe ze het innemen, hoe ze het ervaren. En ook het tijd nemen voor het beantwoorden van hun vragen. Ik zeg daarom weleens: ik ben nooit van baan veranderd, maar de baan is wel erg veranderd. Een andere ontwikkeling is automatisering, dat was er destijds niet. In de apotheek zijn er veel controles en checks die bij het werk komen kijken.

Oog in Al

De wijk is speciaal omdat het een soort dorp is in de stad. Daarnaast is de wijk omgeven door waterwegen en grote invalswegen. Je zou kunnen zeggen dat de wijk een afspiegeling is van gemiddeld Nederland: er staan flats, koophuizen, ouderencentra, een asielzoekerscentrum, er zijn veel kinderen. Het is heel gemêleerd. Welgestelde mensen, maar ook met mensen die heel moeilijk rond kunnen komen, die een barrière ervaren om zorg te ontvangen als het ten koste gaat van het eigen risico en ook asielzoekers. Dat maakt Oog in Al bijzonder.

Opbouw van het gezondheidscentrum

Huisarts Wiebe Dommers ging in 2019 met pensioen en ik werkte al sinds de jaren 80 met hem. Dat is zo bijzonder. En daarna kwamen Wietze Eizenga, Mattijs Numans en Mieke van Dillen erbij. Samen hebben we veel opgebouwd, we werken zo lang samen, spreken elkaar elke werkdag. De oprichting van het gezondheidscentrum, twaalf jaar hebben we daarvoor gestreden en uiteindelijk was het zo ver. Dat voelde wel als een toppunt.

Samen

In het gezondheidscentrum zijn we gezegend met een heel goede samenwerking van inhoudelijk betrokken hulpverleners, ik noem nu met name de huisartsen; we hebben altijd elkaars deskundigheid gewaardeerd en gebruikt om de patiëntenzorg zo optimaal mogelijk te maken.

Dat we sinds 2003 in het gezondheidscentrum bij elkaar zitten, heeft vooral inhoudelijk toevoegde waarde. Sinds dertien jaar hebben we elke dag een gesprek met de huisarts over geneesmiddelen, vragen en problemen die patiënten ervaren, dat is uniek. Ik kijk daar met veel plezier op terug. Kwaliteit van de zorg kunnen we zo hoog houden. Gemiddeld is onze zorg 10-15% goedkoper dan gemiddeld per patiënt in Nederland. Dat kan alleen door altijd kritische vragen te blijven stellen aan elkaar.

Daarnaast hebben we zeven keer per jaar vakinhoudelijk overleg: over nieuwe ontwikkelingen, dat is wetenschappelijk. Deze combinatie van wetenschap en bedrijf is voor mij ook altijd mooi geweest. Een bijzonder en uniek feit is de collega-apotheker die in dienst is van de huisartsen. Daarmee hebben we samen de behandeling met geneesmiddelen op een hoger niveau gebracht.

Contact met patiënten

Er waren heel veel individuele patiëntcontacten, ik heb veel ingewikkelde vragen kunnen oplossen, iets kunnen betekenen. Patiënten een vertrouwde apotheek omgeving bieden waarin ze hun vragen durven stellen. Ook bij opmerkingen in een klanttevredenheidsonderzoek kijk ik daarnaar, dat raakt altijd wel. Als we mensen opleiden draait het altijd om de vraag: begrijpen mensen het en heb je contact. Daar gaat het om. Dat je mensen met jouw specifieke deskundigheid helpt om hun eigen behandeling te verbeteren.

En nu?

Ik ben voorlopig nog wel in de apotheek aan het werk, maar minder. Wat ik meer ga doen? Ik lees veel en graag. In de natuur, wandelen en fietsen doen we vaak, in de tuin werken is ontspannend. Dat kan nu op een fijner tempo. We hebben samen een heel aantal kinderen en kleinkinderen en daar wil ik meer tijd mee doorbrengen.